Zondag heb ik in de ochtend een wandeling gemaakt. Ik was verbaasd; het was doodstil op straat. Af en toe een passerende auto en een verdwaalde voetganger, soms wat hangende mensen voor de huizen maar Paramaribo was overwegend uitgestorven. Ik voelde me niet helemaal op mijn gemak. Naar het uitgaanscentrum ‘De Waterkant’ is het 5 minuten lopen en er zouden een aantal restaurantjes en kraampjes zijn, maar er was helemaal niets. Alleen maar vuilnis, nog de resten van de feestavond in verband met Keti Koti. Paramaribo lachte mij zeker niet toe. Ik had daarbij nog een ander probleem; ik had nog geen Surinaams geld en dat is toch wel handig. Ik had verwacht dat er veel plekken te vinden zouden zijn waar ik het geld kon wisselen maar dat was niet het geval. Toen maar plan B; een geldautomaat om te pinnen. Je wil het niet geloven; 4 pogingen gewaagd maar allemaal ‘out of order’. Uiteindelijk is het me bij de ‘Surinaamse Bank’ gelukt. Deze was vlak naast de houten Kathedraal waar net een kerkdienst aan de gang was. Aangeschoven op een bankje en genoten van de ervaring. Geleerd dat het uitmaakt met welke intentie je de boemerang gooit; als deze niet OK is krijg je de boemerang met ellende erbij weer terug…. Geluisterd naar een prachtig kinderkoor met stemmen als engeltjes. En uiteraard genoten van de architectuur van de houten Kathedraal. Bij de mededelingen vertelde de priester dat er zondag een speciaal concert is van Denise Jennah; een surinaams/nederlandse Jazz zangeres met o.a. 2 edisons op zak. Ze komt nog af en toe naar Suriname terug om haar land te eren. Kaartjes te koop bij de vitrine met de kaarsen achterin de kerk. Had ik even geluk; heb gelijk 2 kaartjes gekocht, mijn partner vind ik nog wel.
Op de terugweg naar het hotel nog een koffie en verse vruchtensap gedronken. Dat laatste vertrouw ik niet; het was zo mierzoet, dat mijn vullingen uit de mond knapten. Ook vanochtend bij het ontbijt leek de ‘verse’ sap wel limonadesiroop. Vreselijk!
In de middag heb ik lekker relaxed en wat gelezen.
Ik had een paar envelopjes mee gekregen om af te geven bij familie van een vrienden in Nederland en heb ’s middags een taxi gebeld en ben er op bezoek gegaan. Was erg leuk om buiten het hotel even een kijkje te nemen bij het echte Surinaamse leven. De presentjes waren meer dan welkom. De tante is 83 jaar en superfit en zij doet heel veel voor allerlei mensen om haar heen; plotseling dacht ik ‘ik ga haar verwennen met het concert van Denise Jennah’. Haar reactie was super positief en ze wil heel graag mee. Dus zondag ga ik met tante naar het concert. Hoe leuk is dat?!
Ik wil graag schrijven over mijn eerste werkdag maar ik zit te duizelen achter de computer. Ik moet nu echt stoppen en gaan slapen. Het ziet al zwart voor mijn ogen......wordt vervolgd